นกพิราบ (Pigeon)

 

นกพิราบ (pigeon) เป็นนกในวงศ์ Columbidae โดยปกติคำว่า "นกพิราบ" จะหมายถึงนกพิราบเลี้ยง (รวมถึงนกพิราบแฟนซีด้วย) ส่วนนกพิราบนอกเหนือจากนี้จะเรียกว่า นกพิราบป่า (rock pigeon)

 

นกพิราบป่ามีขนสีเทาอ่อน มีแถบสีดำสองแถบบนปีกแต่ละข้าง ทั้งนกพิราบป่าและนกพิราบเลี้ยงนั้นมีความหลากหลายของสีและรูปแบบของขนเป็นอย่างมาก มีความแตกต่างระหว่างเพศเล็กน้อย ซึ่งนกพิราบป่านั้นเป็นที่รวมของเชื้อโรคชนิดต่างๆ ที่ติดต่อมาสู่มนุษย์ได้ เช่น โรคสมองอักเสบจากเชื้อรา ปอดอักเสบ ท้องเสีย เครียด หรือแม้แต่หมัด ไรจากตัวนก

 

นกพิราบเลี้ยง

 

 

 

 

นกพิราบในธรรมชาติ

 

 

 

 

นกพิราบในเมืองที่เป็นปัญหา

 

 

 

นกพิราบ (pigeon) เป็นนกที่เราคุ้นเคยเป็นอย่างดี ในสมัยก่อนมนุษย์เราจะใช้นกพิราบในการสื่อสาร โดยนกพิราบเป็นนกที่มีประสาทสัมผัสเป็นอย่างดีในการที่จะหาทางกลับมาสู่ถิ่นฐาน เนื่องจากในสมองของนกพิราบมีสาร Magnetite ซึ่งทำให้นกจดจำทิศทางได้แม่นยำและเป็นสารแบบเดียวกับเต่าทะเล อีกทั้งยังใช้แสงแดดและจมูกในการดมกลิ่นอีกด้วย

 

นอกจากนกพิราบที่อยู่ในป่าหรือในแหล่งชุมชนแล้ว ยังนิยมเลี้ยงเพื่อการแข่งขันกัน เลี้ยงเป็นสัตว์เศรษฐกิจเพื่อบริโภคเนื้อ และมีการพัฒนาสายพันธุ์ต่างๆ ให้มีลักษณะสวยจากธรรมชาติเพื่อการเลี้ยงเป็นสัตว์เลี้ยงสวยงามได้อีกด้วย

 

แหล่งที่อยู่อาศัย

  • ลานกว้างของสวนสาธารณะ ใช้เพื่อเข้าสังคมและจับคู่
  • แหล่งเก็บเมล็ดธัญพืชจากพื้นที่ทำการเกษตร
  • แหล่งชุมชนที่มีขยะอาหาร เช่น ตลาด
  • ใต้หลังคาตึก ชายคาบ้าน
  • ในธรรมชาติจะอยู่ตามหน้าผา

 

การป้องกัน ควบคุม

  • การสร้างสิ่งกีดขวาง
  • ใช้ตาข่ายปิดกั่นช่องโหว่ของอาคาร
  • การขึงลวดเพื่อไม่ให้นกเข้าไปในช่องต่างๆ ของอาคาร
  • พื้นที่ผิวลาดเอียงและลื่น เพื่อไม่ให้นกเกาะได้
  • เหล็กแหลมไล่นก เป็นแท่งเหล็กแหลมเรียงเป็นราวซ้อนๆ กัน
  • ใช้แถบกระแสไฟฟ้าไล่นก
  • ใช้สนามแม่เหล็ก โดยจะไปรบกวนสมองของนก ทำให้บินไม่ตรงทาง
  • การใช้น้ำไล่ โดยใช้เครื่องพ่นน้ำ
  • การปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของนก โดยปรับเปลี่ยนภูมิทัศน์ของพื้นที่ที่นกมาอาศัย เช่น การปลูกต้นไม้
  • การใช้เสียงไล่นก โดยใช้คลื่นเสียงสูงประมาณ 100 เดซิเบล หรือ ใช้คลื่นเสียงความถี่สูงกว่า 20 กิโลเฮิร์ต (มนุษย์จะไม่ได้ยิน)
  • การใช้สิ่งที่นกมองเห็นและรู้สึกกลัว เช่น การใช้แสงเลเซอร์ไล่นกตอนกลางคืน ใช้หุ่นจำลองที่นกกลัว (ใช้ได้ในระยะสั้น)

 

การกำจัด

 

วิธีการกำจัดที่รุนแรงอาจถูกต่อต้านจากนักอนุรักษ์

  • การยิง
  • ทาน้ำมันที่ไข่เพื่อไม่ให้ฟักเป็นตัว
  • ทำลายรังนก
  • ทำลายไข่นก
  • ใช้ตาข่ายดักเพื่อนำไปกำจัด
  • การวางยาเบื่อ
  • ใช้กลิ่นจากสารสกัดจากเมล็ดองุ่น
  • สารสกัดจากสมุนไพร
  • สารเคมีที่มีผลโดยตรงกับนก เช่น การบูร พิมเสน แน็พเธอ์ลีน (ลูกเหม็น)

 

เจลไล่นก ควรใช้ชนิดที่มีใย เมื่อนกมาสัมผัสใยจะพันตามปีกและหาง ทำให้นกเสียสมดุลในการบิน เหมาะใช้กับพื้นที่โล่ง เช่น สันหลังคา และบริเวณที่นกอาศัยอยู่